The Great Gatsby: Living the Dream in the Valley of Ashes - YouTube

Goedemorgen, Hank; Het is woensdag, 7 september

Vandaag ga ik je laten kennismaken met alles wat ik interessant vind aan The Great Gatsby

zonder enorme spoilers. Het zal een paar minuten duren, maar ik ga zo snel gaan

als ik kan, want het leven is vluchtig ... is een van de thema's van The Great Gatsby.

Dus, aan het begin van het tweede hoofdstuk van Gatsby, krijgen we twee van de grote metaforen

in de Amerikaanse literatuur. Ten eerste: de Vallei van as. De verteller, Nick, schrijft over

deze enorme vallei van as buiten Manhattan. Dit was echt, en in 1922 was er,

een steeds groeiende depositaris van de verbrande afval van de mensen die in en rond New York leefden

En in de roman woont George Wilson, de tankstation eigenaar, in de vallei van

As met zijn vrouw, Myrtle, met wie Tom Buchanan een affaire heeft.

Iedereen die ooit vijf bladzijden van de Great Gatsby gelezen heeft zal zich ongetwijfeld Tom Buchanan herinneren

als een van 's werelds minst sympathieke mensen. Ja, dus daar in de vallei van As

zijn er ook de ogen van Doctor T.J. Eckleburg, waarvan de irissen als één yard hoog zijn. Zij zijn

deze lichaamloze, starende ogen die alles onder zich zien. Ze hebben geen

armen om je te vangen of benen om je te volgen; ze kunnen je niet straffen of te doden, maar

Dr. T.J. Eckleburg ogen zien alles. Maar meer daarover in een minuut.

Dus Tom en zijn minnares en haar zus en Nick en dit willekeurige andere koppel belanden in

een appartement in New York, dronken te worden en gebruikmaken van bedienden en het creëren van meer as

voor de vallei en over het algemeen , de slechtste tijd ooit hebbende.

Een van de gekke dingen over The Great Gatsby er is altijd wel debaucherous feest

aan de gang, en niemand heeft ooit plezier. Iedereen in die kamer wil alleen maar meer geld

en meer klasse, en ze willen een manier vinden om een ​​beter leven te krijgen, behalve

Tom Buchanan, die heeft wat ze allemaal willen, behalve dat Tom Buchanan een onuitstaanbare

hufter is. Tom Buchanan laat Paris Hilton er charmant en geaard uitzien

En dat is een van de kritiekpunten die je hoort over The Great Gatsby: dat niemand in het

boek aardig is. Ik denk niet dat dat eerlijk is naar Gatsby of Nick en tot op zekere hoogte

naar Daisy, maar belangrijker ik weet niet waar mensen

het idee vandaan krijgen dat mensen in boeken aardig moeten. Boeken zijn er niet

voor het creëren van sympathieke personages met wie je een eenvoudige identificatie kan hebben.

De boeken zijn er om verhalen te creëren die je hersenen ahhbdgbdmerhbergurhbudgerbudbaaarr.

Sorry, ik breng al mijn tijd door met een baby.

Juist, dus kort na dat vreselijke feest, we gaan naar een geweldig feest in het huis van Gatsby's.

Ik bedoel, er worden nog steeds een heleboel dingen gecreëerd voor de vallei van As, maar in ieder geval heeft

Gatsby's feest Gatsby, en hoewel Gatsby een ongelooflijk vervelende gewoonte heeft

om "old sport" te zeggen als een manier van het proberen deftig te klinken, hij is een vrij

charmante kerel: hij heeft een glimlach die je het gevoel geeft dat hij is 'onweerstaanbaar bevooroordeeld is in

jou voordeel.' Om Nick citeren.

Maar het enige wat we weten over Gatsby voor een groot deel van het boek is dat niemand iets weet

over hem. Zoals, er is sprake dat hij zou zijn een smokkelaar of een moordenaar of de eigenaar van een keten

van drogisterijen; niemand lijkt het echt te weten hoewel iedereen op zijn feest is, zijn drank aan het drinken

rond rennend door zijn huis

Ik moet zeggen dat het eerste feest in Gatsby's huis ook de beste dronken rijden

scène in de geschiedenis van de Amerikaanse literatuur waarin een dronken kerel een ongeluk krijgt

drie seconden na het krijgen in zijn auto, en ook al is het wiel van de auto gevallen,

hij blijft proberen te rijden. En ik denk, althans in het boek, dat dit de

American Dream van de jaren 1920 was geworden. De droom was om, je weet wel, een ontspannen en debaucherous

leven te leiden waar je genoeg geld had om luxe nieuwe auto's te kopen en genoeg whisky om ze te crashen.

Maar we leren vrij snel dat Gatsby niet is zoals de mensen die naar zijn feesten komen.

Hij heeft geen rijkdom en sociale status zodat hij ervan kan genieten; Hij drinkt niet;

en, waar hij Nick herhaaldelijk op wijst, hij heeft zelfs nog nooit zijn eigen zwembad gebruikt. Hij heeft gewerkt

om dit geld te krijgen en deze sociale status op te bouwen omdat hij is verliefd is op een vrouw die

aan de overkant van de baai woont, waarvan de stijger een groen licht heeft. En die vrouw is Daisy

Buchanan, Tom Buchanans vrouw.

Daisy en Gatsby waren jaren eerder verliefd geworden, maar toen ging Gatsby naar de oorlog en

ze getrouwde en woont nu aan de overkant van de baai en het groene licht en hij wil dit alleen maar bereiken

Dus vraagt ​​hij Nick een reünie te organiseren. En op die reünie is alles geel

Gatsby's auto is geel en Gatsby's stropdas is geel, en Daisy

Buchanans jurk knopen zijn geel. Op een punt beschrijft Nick - die het derde wiel op zijn reünie is -

de geur van bloemen als "bleek goud." Het is geen toeval.

In dit hoofdstuk verwijst Nick naar het groene licht aan het eind van Daisy's steiger waar Gatsby

altijd op zoek naar is en naar reikt als een ''betoverd object." En dat lijkt

een redelijk goede definitie van symboliek. Symbolen zijn betoverde voorwerpen, en geel

of goud is een betoverende kleur in deze roman. Maar niet alleen in deze roman, maar ook

in ons leven, zoals "gouden kansen," of een "gouden eeuw" of "gouden jeugd." God

weet de personages in deze roman zijn niet de eerste mensen ooit die rijkdom en

schoonheid verwaren. Maar een van de interessante vragen in The Great Gatsby is of Gatsby echt

van Daisy houdt of dat hij van haar houdt omdat ze goud is, weet je? Want, zoals hij eens

zei, haar stem is "vol geld." Gatsby is niet eerlijk aan zijn geld gekomen. Hij heeft

geen classe of belangrijke achtergrond. Tom Buchanan noemt hem, "Mr. Niemand Van Nergens." En

misschien kan Gatsby nooit Mr. iemand van Ergens zijn, maar Daisy Buchanan zou zeker

helpen met haar familie connecties en haar legitieme geld.

We zien dit ook als het boek teruggaat naar de Midwest, toen Gatsby en Daisy voor het eerst

verliefd werden. Is Gatsby verliefd op Daisy of op het landhuis van haar familie? Maar hoe dan ook,

voordat Daisy en Gatsby weg kunnen lopen in de gouden zonsondergang, is er de kleine kwestie van

dat zij getrouwd is met Tom.

En het fascinerende is dat bij de romans climax, het niet genoeg is voor Gatsby dat Daisy

van hem houdt. Daisy moet zeggen "Ik heb nooit van Tom gehouden. Ik heb alleen maar van jou gehouden."

Want voor Gatsby, het is niet genoeg om Daisy terug te krijgen.Hij moet het gevoel dat hij eerst had terug krijgen

toen ze verliefd werden, dat gevoel van zuiverheid en onschuld. Hij moet zijn verleden terugkrijgen.

En die droom - of meer specifiek het stof dat in de kielzog hangt- is meer

dan twee tekens in een roman; het is de Amerikaanse droom en de droom van de wereld.

Er zal nooit genoeg geld en roem en liefde voor ons zijn in deze wereld omdat elke

keer dat we krijgen wat we dachten dat we wilden, we beseffen dat we meer willen omdat wat we

echt willen is om terug te gaan in de tijd naar plek waar we ons veilig voelden, enige tijd voor

we het geweld en corruptie ontdekten, toen we blij en puur en onschuldig waren.

We willen naar de Gouden Eeuw. Maar voor Gatsby, het niet aflatende streven van die droom leidt

naar alleen maar meer geweld en corruptie tot dit voorlaatste ogenblik van geweld

dat wordt gezien door de ogen van Dr. T.J. Eckleburg. En dan krijgt Gatsby eindelijk de kans

gebruik te maken van zijn zwembad.

Hank, het laatste hoofdstuk van The Great Gatsby is voor mij een van de droevigste passages in de

Amerikaanse literatuur. Het laat zien hoe gemengd onschuld en schuld zijn, en het toont de

uitgestrekte en hardnekkige oneerlijkheid van de samenleving dat gebaseerd zou zijn op gelijkheid.

Op een gegeven moment herinnert Nick zich dat mensen die naar deze feesten gaan en met Gatsby spotten

dit doen op moed van Gatsby's drank. Laat ik je stellen dat degenen onder ons die

zouden spotten met Gatsby dit doen dit op de moed van zijn drank, omdat we allemaal zijn ambitie delen.

We geloven allemaal in dat groene licht dat ons al lang ontglipt is, dat als we kunnen alleen maar, sneller

kunnen rennen, onze armen verder kunnen strekken... En dan op een ochtend- "En nog steeds het vuile

stof dat in kielzog van die dromen hangt.

Hank, ik heb twee niet-retorische vragen voor je vandaag die we hier moeten bespreken

in de comments omdat Your Pants is gehackt: Ten eerste, in hoeverre denk je dat Gatsby

een held is? Ik bedoel, ik weet dat hij he titulaire personage is, maar in hoeverre

denk je dat zijn zoektocht heldhaftig is? En ten tweede, is jouw zoektocht heldhaftig?

Hank, ik zie je vrijdag.